بهترین سایت ها

حفظ و نگهداری دندانهای طبیعی با عملکرد و زیبایی بالا هدف اولیه درمان های دندانپزشکی است. پروتز ها( روکش ) نمی‌توانند با دندان طبیعی بیمار از نظر فیزیکی، بیومکانیکی و حس رقابت کنند .از مزیت های دندان در مقایسه با ایمپلنت حس اطراف ریشه دندان(properioception) و تطابق تحت نیروهای مکانیکی می باشد. از طرف دیگر نگهداری قهرمانانه و بدون منطق یک دندان به شدت تخریب شده می‌توانند باعث نتایج نامطلوب مثل عدم کار کرد و یا عفونت شود.

پیش از کاشت ایمپلنت فوری و یا معمولی در مورد خارج کردن و یا نگاه داشتن دندان تصمیماتی توسط بهترین متخصص ایمپلنت گرفته می شود.

خارج کردن یا نگاه داشتن دندان

1. توقعات بیمار: انتظارات بیمار باید با شفافیت مشخص و بررسی شود و در تمام لحظات طرح درمان در نظر گرفته شود برای مثال اگر یک دندان پس از معاینات کلینیکی اولیه کاندیدا کشیدن شد. در صورتی که بیمار علاقه بسیار شدیدی برای حفظ آن داشت باید به علاقه او در صورت امکان احترام گذاشت و در عین حال باید او را از نتایج و ریسک‌های این تصمیم آگاه ساخت بنابراین برای تمام فاکتورهایی که در ادامه بحث می کنیم خواسته بیمار یک فاکتور حیاتی در کشیدن یا نگه داشتن دندان می باشد.
2. انتظارات درمان: دستیابی به نتایج کلینیکی یا ماندگاری قابل مقایسه با بقیه دندان ها یکی از اهداف هر درمان دندان پزشکی می باشد ارزش استراتژیک یک دندان بخصوص یک فاکتور بسیار مهم در طراحی درمان می باشد. اگر حفظ یک دندان با لثه و استخوان تحلیل رفته مدنظر باشد باید به خاطر سپرد حفظ دراز مدت این دندان امکان دارد خواسته واقعی و قابل دستیابی نباشد. همچنین چنانچه پس از کشیدن دندان پروتز ایمپلنت به خوبی ساخته شود احتمال ماندگاری درازمدت آن حتی در بیماران با سابقه بیماری های لثه می تواند بسیار خوب باشد.
3. زیبائی: در دندانپزشکی کسرا بیمار به دنبال نتایج زیبا با کیفیت بالا می باشد. چون با توجه به نوع درمان که انجام میپذیرد، سلامتی، عملکرد مناسب، ماندگاری بالا نیز از خواسته های مهم بیمار است. در این رابطه لبخند احتمالا یکی از مهم‌ترین فاکتورها برای صورت زیبا می باشد که شامل دندان ها (اجزای سفید ) ولثه ها ( اجزای صورتی) می باشد. تقارن تمام اجزای سفید و صورتی با یکدیگر یکی ازمهم ترین اجزاء زیبایی می باشد. دکتر آریام.
   
4. مسائل مالی: شرایط مالی هر شخص نقش اساسی در نوع و کیفیت درمان که دریافت می‌کند بازی می‌کند.
5. همکاری بیمار: امروز پذیرفته شده است که باکتری ها در بیمار مستعد، علت اصلی بیماری های لثه می باشند پس بهداشت بیمار نقش بسیار مهمی در نگهداری دندان های باقی مانده دارد. بدین ترتیب ماندگاری دندان ها در دهان افرادی که همکاری بهتری دارند بیشتر است بنابراین منطقی است که بگوئیم بیمارانی که از لحاظ ژنتیکی به بیماری های لثه مستعد هستند در عین حال همکاری خوبی هم ندارند شانس کمتری برای حفظ دندان هایشان در دراز مدت دارند. به علاوه یک مطلب را باید در خاطر داشت که جرم و پلاک باکتریایی نقش اساسی در ایجاد و توسعه بیماری های اطراف ایمپلنت دارد. بهداشت نامناسب و مصرف سیگار عوامل بسیار مهمی در بیماری های لثه اطراف دندان و ایمپلنت می باشد راه های زیادی برای ارزیابی بهداشت بیمار پیشنهاد شده است.
6. شدت بیماری های لثه: درمان بیماریهای لثه یک پروسه درمانی با هدف حفظ دندان های طبیعی بیمار در شرایط سلامتی و جلوگیری از تخریب های لثه و استخوان در آینده می باشد با این وجود بر اساس شدت مشکلات لثه کشیدن دندان به عنوان یک گزینه درمانی باید در نظر گرفته شود.

بر اساس چه پارامتر هایی کشیدن یا حفظ دندان انتخاب می شود؟

• • میزان تحلیل لثه: به صورت کلی تحلیل لثه و استخوان، خونریزی (خود به خود یا در حین لمس یا مسواک زدن) علامت بیماری لثه هستند و در عین حال نشانگری از ادامه تخریب و تحلیل در آینده می باشد. پاکت ( پروب) مساوی و بیشتر از ۵ میلیمتر معمولاً نشانگر بیماری های لثه می باشد بنابراین عمق پاکت و میزان تحلیل استخوان معیاری مناسب برای تصمیم گیری از موارد سرنوشت دندان است در صورت وجود عمق پاکت بیشتر از ۷ میلیمتر معمولاً حفظ دندان فایده ای ندارد(.عمق پاکت به میزان جداشدن لثه از دندان گفته می شود).
  • لقی: لقی دندان یکی از بهترین پارامتر ها برای مشخص کردن پیش آگهی دندان است لقی توسط دو وسیله سخت و با فشار حدود ۱۰۰ گرم سنجیده می شود. به صورت کلی لقی درجه سوم به علت تخریب لثه و استخوان قابل درمان نیست و دندان کشیده می‌شود. لقی درجه دوم نیاز به بررسی بیشتر و در نظر گرفتن بقیه فاکتورها دارد شاید با وصل کردن دندان ها به هم (splinting)بتوان آن را درمان کرد و در نظر داشته باشید که لقی دندان ها در دوره های مختلف عمر و حتی در یک روز متفاوت است. به خوبی مشخص است که دندانهای تک ریشه لقی بیشتری نسبت به دندان های چند ریشه دارند. لقی به ۴ کلاس تقسیم‌ می شود:

1. صفر.
2. کلاس ۱—> لقی بیشتر از حالت نرمال.
3. کلاس ۲—> لقی تا ۱mm .
4. کلاس ۳—> لقی بیشتراز >۱mm .